Solcunun Bizi Olur Ama Onları Olamaz
Dün bir toplantıda kimlik siyaset(ler)i üzerine konuşurken “solcunun bizi olur ama onları olamaz” dedim. Tabii der demez bir sürü kişinin kaşları havalandı: “Nasıl yani? Kapitalistler bizim düşmanımız değil mi?”
Hayır, kapitalistler bizim düşmanımız değil, rakibimiz. Kapitalistleri düşman olarak görmek, sol (sosyalist veya anarşist) örgütlenmeyi anti-kapitalist bir çerçeveye sıkıştırmak, kendimizi karşıtlık üzerinden tanımlamak demek. Sol siyasetin kurucu unsuru kapitalizme karşıtlık değil, insanın ve insanlığın sorunlarını akıl ve dayanışma ile çözülmesidir.
Peki devrim ile kapitalistler, tamamı olmasa bile çoğu, ortadan kaldırılmayacak mı?
Devrimi, eğer yapabilirsek, bir sınıfı yok etmek için değil, aklın, adaletin ve dayanışmanın iktidarını tesis etmek için yapacağız (yani bu gerçekleşene kadar kendimizi başarılı addetmeyeceğiz). Kapitalistler ve işbirlikçilerinin ortadan kaldırılması tabii ki devrimin zaruri bir görevi: Düşmanımızı yok etmek için değil ama devrimimiz sahiciliğini ispat edebilsin diye.